Zwierzęta karmowe dla zwierząt terariowych

Pokarmy,przepisy własne

Moderator: Moderatorzy


Topic Author
wikif
Posty: 469
Rejestracja: 21 sty 2013, o 14:52

Zwierzęta karmowe dla zwierząt terariowych

Post autor: wikif »

Zgodnie z obietnicą przedstawiam nowy pokarm zrobiony z mącznika młynarka .
Jak i poprzednio do zrobienia pokarmu posłużyły mi larwy tego chrząszcza które zostały zmielone na drobno.

niestety próby podawania pokarmu nastąpią później ze względu na ograniczoną ilość ryb do doświadczenia jak i ilość pokarmów do przetestowania .

artykuł o mączniaku


Opracowanie:
Opracowali: Dariusz Kucharski, Łukasz Różański i Michał Solarz na podstawie własnych doświadczeń oraz literatury:
Burakowski B., 1993: Laboratory methods for rearing soil beetles (Coleoptera). Polska Akademia Nauk Muzeum i Instytut Zoologii, Warszawa.
Stebnicka Z., 1991: Czarnuchowate - Tenebrionidae. Klucze do oznaczania owadów Polski: cz. XIX, zeszyt 91, PWN, Warszawa.


Morfologia:
Najbardziej "klasyczny" przedstawiciel rodziny czarnuchowatych (Tenebrionidae). Chrząszcze te osiągają 12-18 mm długości. Ciało wydłużone, lekko przypłaszczone, czarnego lub kasztanowego koloru. Czułki perełkowate, stopniowo rozszerzające się ku końcom. Spód ciała przeważnie jaśniejszy, przechodzący w kolor bordowy.

Larwy przypominają pokrojem ciała drutowce (larwy sprężyków - Elateridae). Są żółtawego koloru, wydłużone i cylindryczne. Posiadają krótkie czułki i słabo wykształcone trzy pary odnóży. Ostatni segment ciała posiada mały, rozdwojony wyrostek. Tuż przed przepoczwarczeniem osiągają ok. 3-3,5 cm.

Biologia i ekologia:
W naturze chrząszcze spotykane są pod gnijącą i butwiejącą korą drzew liściastych, w dziuplach. Larwy i dorosłe chrząszcze odżywiają się martwymi organizmami, gnijącą materią organiczną. Jest również pospolitym chrząszczem synantropijnym (towarzyszącym człowiekowi), zasiedlającym magazyny produktów zbożowych, spiżarnie, fermy drobiu i gołębniki.

Terrarium i warunki hodowli:
Nie ma dużych wymagań. Wielkość terrarium zależy wyłącznie od naszych potrzeb. Najlepiej używać do tego celu pudełek zrobionych z plastiku lub szkła. Osobniki hodowane powszechnie mają przeważnie zredukowane skrzydła, dlatego nie wymagają pokrywy (choć warto się zabezpieczyć).

Jako podłoże i jednocześnie pokarm najlepiej sprawdzają się otręby pszenne. Ich warstwa powinna mierzyć 10-20 cm. Często, jako dodatek, stosowana jest mąka. Nie polecam jej jednak ze względu na możliwe zawilgocenie. W tym przypadku mąka ulega zamianie w kleistą papkę, potrafiącą uśmiercić całą hodowlę.

Mącznik jest owadem o dużej tolerancji na szerokie spektrum temperatur. Owady dobrze przeżywają w zakresie 0-40°C, jednak optimum umożliwiające im najlepszą przeżywalność i rozród to 25-35°C. Podobnie wygląda to w przypadku wilgotności. Tenebrio molitor znosi długotrwałe przesuszenie jak i podwyższoną wilgotność. Optimum to ok. 60-80%. Wodę najlepiej dostarczać wraz z pokarmem (owoce, warzywa). W przypadku dobrej wentylacji można lekko zraszać hodowlę lub położyć na wierzchu wilgotny papierowy ręcznik lub wytłaczanki. Owad nie wymaga oświetlenia, a wręcz preferuje stałe zacienienie.

Podłoże co jakiś czas ulega całkowitemu "przerobieniu" przez larwy na odchody (sypki miał gromadzący się na dnie pojemnika). Co 2-3 miesiące warto przesiać podłoże, np. przez sitko do odcedzania makaronu, w celu usunięcia odpadków.

Mącznik młynarek
(Tenebrio molitor)

Mącznik młynarek
(Tenebrio molitor)
Mącznik młynarek
(Tenebrio molitor)
- poczwarka
Mącznik młynarek
(Tenebrio molitor)
- imago
Mącznik młynarek
(Tenebrio molitor)
- kopulacja
Żywienie:
Poza otrębami pszennymi owady chętnie konsumują owoce i warzywa, będące jednocześnie głównym źródłem wody dla owadów. Jedzą też chleb, mięso i niemal wszelką materię organiczną, nie ma problemów z ich karmieniem.

Rozpoznawanie płci:
Dość trudne. Samce mają bardziej wygięte przednie golenie. Podczas kopulacji znajdują się zawsze na górze. Samice można często zaobserwować podczas składania jaj w podłożu. U samców, dodatkowo, na spodniej stronie ciała, między sternitami, można dostrzec drobne błonki. Zdecydowanie łatwiej oznaczyć płeć poczwarek. Tuż przed wyrostkami na pygidium (końcu odwłoka), po brzusznej stronie, można zaobserwować dwa drobne ząbki - wtedy jest to samica.

Rozmnażanie:
Mącznik młynarek należy do "samoobsługowych" hodowli. Szybkość rozwoju jest bezpośrednio skorelowana z temperaturą (im wyższa, tym szybciej rosną i przepoczwarczają się larwy).

10-14 dni po kopulacji samice rozpoczynają składanie jaj. Wytwarzają ich po kilkanaście dziennie i przyklejają do fragmentów podłoża. W ciągu swojego krótkiego życia (1-2 miesiące) jedna samica składa ok. 500 jaj. Inkubacja trwa ok. 2 - 3 tygodnie. Świeżo wyklute larwy mierzą ok. 2-3 mm i można je zobaczyć wysypując odrobinę otrębów na czarne tło. W ciągu okresu larwalnego (12-18 miesięcy w 20°C, 6-8 w 25°C i ok. 4 w 35°C) larwy przechodzą 10-16 linień. W niesprzyjających warunkach czas rozwoju i liczba linień może ulec zwiększeniu. Przed przepoczwarczeniem wyrośnięte larwy wychodzą na powierzchnię podłoża i wyginają się w charakterystyczny kształt litery "J". Po kilku dniach przekształcają się w poczwarki wielkości dorosłego chrząszcza. W 15°C cały proces trwa 30 dni, a w 32°C już tylko 5 dni. Początkowo ciemne są tylko oczy i aparat gębowy, z czasem ciemnieją odnóża i jest to nieomylny znak, że niedługo dojrzały chrząszcz wyjdzie z poczwarki. Po 2 tygodniach samice rozpoczynają składanie jaj i cykl się zamyka.

Uwagi:
Jest to chyba najłatwiejszy i najtańszy w utrzymaniu owad karmowy.

Mączniki charakteryzują się dość wysokim stopniem kanibalizmu. Dodawanie większej ilości białka (np. mięso) może go znacznie ograniczyć.

Poczwarki, jako bardzo "statyczne" stadium, są szczególnie narażone na ataki ze strony innych osobników. Nadgryzione, zamierają i czernieją. W celu zminimalizowania strat (co przy dużej hodowli nie ma już sensu) należy oddzielać poczwarki i przetrzymywać je do czasu wybarwienia się chrząszczy w oddzielnym pojemniku (w tych samych warunkach co całą hodowlę).

Za powstające deformacje owadów mogą być odpowiedzialne uszkodzenia wywołane wzajemnymi atakami larw/chrząszczy. Istnieje też możliwość powstania deformacji związana z prawdopodobnym wydzielaniem przez dorosłe owady hydrochinonu.

W zbyt zawilgoconej hodowli mogą pojawiać się roztocze (Acari). Potrafią uśmiercać młode larwy i są w stanie zaatakować karmione nimi zwierzęta. Najskuteczniejszy sposób pozbycia się nieproszonych gości to długotrwałe przesuszenie hodowli.

Powszechnie używaną polską nazwą tego gatunku jest mączniak młynarek. Nazwa ta jest niepoprawna, gdyż zarezerwowana jest dla grupy pasożytniczych grzybów. Zatem pozostaje łacina - Tenebrio molitor lub prawidłowa polska - mącznik młynarek!
L 066 L 201 L 243 L 270 L 260 L 333 L 340 L 401 L 134 L 236 L 405 L 46 L 399 L 400
ODPOWIEDZ